Menu główne:
Dyrektywa techniczna
Warunki gromadzenia, przechowywania i usuwania odpadów i ścieków ze statków żeglugi śródlądowej oraz sposób zapobiegania zanieczyszczeniom wynikającym z przewożenia ładunków.
Użyte określenia oznaczają:
Rozróznia się następujące odpady statkowe:
Odpady statkowe oddaje się do punktów przyjęcia odpadów statkowych na koszt armatora.
Punkty przyjęć odpadów statkowych na lądzie lokalizuje się przy nabrzeżach przeładunkowych, portach, przystaniach lub w innych miejscach zatrzymywania i postoju statków.
Podmiot zarządzający punktem przyjęć odpadów statkowych na lądzie jest wytwórcą odpadów w rozumieniu przepisów z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.).
Podmiot zarządzający punktem przyjęć powinien zapewnić możliwość oddawania odpadów zgodnie z postanowieniami rozporządzenia.
Odpady statkowe zawierające oleje lub smary gromadzi się wyłącznie w przewidzianych do tego celu wbudowanych zbiornikach lub w oddzielnych, prawidłowo unieruchomionych pojemnikach. Zaolejoną wodę zęzową gromadzi się w zęzach przedziału maszynownego.
Kierownik statku z silnikiem spalinowym używającym oleju napędowego, z wyjątkiem statków przeznaczonych do celów rekreacyjnych i sportowych o długości mniejszej niż 20 m, prowadzi książkę kontrolną oleju.
Książka kontrolna oleju znajduje się stale na statku.
Książkę kontrolną oleju wystawiają dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej
Pierwszą książkę kontrolną oleju wystawia dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej wydający świadectwo zdolności żeglugowej.
Za dokument, taki też uważa się w przypadku:
Odpady statkowe zawierające oleje lub smary zdaje się w odstępach czasu uniemożliwiających przepełnienie pojemników lub przekroczenie dopuszczalnych poziomów w zęzach przedziału maszynowego.
Zdanie odpadów zawierających oleje lub smary potwierdza pracownik punktu przyjęć odpadów statkowych w książce kontrolnej oleju.
Dokumenty potwierdzające nabycie oleju przechowuje się przez okres 6 miesięcy od daty ich wystawienia.
Dokumenty powinny zawierać nazwę statku, oznaczenie armatora i nazwisko kierownika statku.
Zbiorniki ładunkowe statków do przewozu ładunków płynnych powinny mieć zainstalowany zęzowy system doczyszczający.
Zęzowy system doczyszczający, przed wprowadzeniem do użytku, powinien być zbadany wodą jako czynnikiem probierczym przez instytucję klasyfikacyjną.
W czasie badania, określa się ilość pozostałości ładunkowych, która nie może przekraczać:
dla statków 2-powłokowych:
dla statków 1-powłokowych:
Po przeprowadzeniu badania instytucja klasyfikacyjna, wydaje zaświadczenie badania zęzowego systemu doczyszczającego.
Zmiana lub przebudowa zęzowego systemu doczyszczającego wymaga przeprowadzenia ponownego badania.
Po wyładunku towaru ładownie i zbiorniki ładunkowe powinny zostać oczyszczone z pozostałości ładunkowych.
Czyszczenie ładowni i zbiorników ładunkowych nie jest wymagane, jeżeli statek będzie przewoził taki sam ładunek jak uprzednio.
Wody po myciu, wody ze skroplin lub wody balastowe zawierające pozostałości ładunkowe stanowią odpady statkowe, które powinny być gromadzone i usuwane odpowiednio do rodzaju zanieczyszczenia.
Ścieki i odpady komunalne powstające na statku przechowuje się w specjalnie do tego celu przeznaczonych pojemnikach i oddaje się do punktów przyjęć odpadów statkowych, w odstępach czasu uniemożliwiających przepełnienie tych pojemników.