ZAŁĄCZNIK Nr 5
ZAKRES WYMAGAŃ EGZAMINACYJNYCH
§ 1. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania świadectwa starszego marynarza
A. Wymagana wiedza (2 egzaminatorów)
I. Ogólne wiadomości o statku i jego obsłudze
1. Podstawowe wiadomości o statku żeglugi śródlądowej, jego wyposażeniu i konserwacji.
2. Typy i rodzaje statków żeglugi śródlądowej, pływalność i stateczność statku.
3. Podstawowe wiadomości o linach – ich rodzaje i zastosowanie.
4. Urządzenia kotwiczne, cumownicze, holownicze i sczepiające.
5. Sprzęt i środki ratunkowe; sprzęt i środki ochrony przeciwpożarowej.
6. Ogólne wiadomości z zakresu urządzeń maszynowych na statku.
II. Podstawy locji śródlądowej
1. Podstawowe wiadomości o śródlądowych drogach wodnych i budownictwie wodnym.
2. Znajomość podstawowych przepisów żeglugowych, procedur wypadkowych, warunków bezpieczeństwa przy przewozie ładunków niebezpiecznych, dokumentów statkowych i załogowych, gospodarki odpadami i ściekami oraz likwidacji nadzwyczajnych zagrożeń.
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Prace linowe i wiążące się z tym bezpieczeństwo i higiena pracy.
2. Pomocniczy sprzęt linowy.
3. Konserwacja statku, zjawisko korozji i środki jej przeciwdziałające; umiejętność wykonywania podstawowych prac konserwacyjnych.
4. Alarmy statkowe, znajomość czynności alarmowych.
5. Urządzenia: kotwiczne (rodzaje kotwic), cumownicze, holownicze i sczepiające oraz umiejętność ich obsługi.
6. Osprzęt ładunkowy (dźwigi, wciągarki, transportery, przewody rurowe, windy ładunkowe) i jego obsługa, przygotowanie ładowni do przyjęcia ładunku, manewry przy załadunku i wyładunku.
7. Posługiwanie się środkami ratunkowymi i ochrony przeciwpożarowej; obsługa sprzętu ratunkowego i przeciwpożarowego.
8. Przygotowanie statku do remontu, przerwy w eksploatacji lub postoju zimowego.
§ 2. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania świadectwa sternika
A. Wymagana wiedza (3 egzaminatorów)
I. Wiadomości o budowie, wyposażeniu i obsłudze statku
1. Podstawowe pojęcia z zakresu budowy i teorii statku. Liny – rodzaje, właściwości i zastosowanie. Wytrzymałość lin. Pomocniczy sprzęt linowy. Urządzenia kotwiczne – windy, żurawiki kotwiczne, kotwice i ich rodzaje, liny i łańcuchy kotwiczne. Sprzęt i środki ratunkowe – łodzie i ich wyposażenie, tratwy pływaki i koła ratunkowe. Sprzęt przeciwpożarowy, rodzaje i zastosowanie. Urządzenia sterowe, opis, zasada działania. Urządzenia holownicze. Urządzenia sczepiające.
2. Alarmy na statkach żeglugi śródlądowej.
3. Podstawowe wiadomości z zakresu urządzeń maszynowych i urządzeń pomocniczych na statkach. Podstawowe instalacje i zbiorniki. Źródła energii.
4. Materiałoznawstwo statkowe – wybrane zagadnienia.
Rodzaje i ogólne właściwości materiałów stosowanych na statkach żeglugi śródlądowej – zastosowanie (drewno, metale, tworzywa sztuczne; materiały pomocnicze – kleje, kity, smary, farby i materiały konserwacyjne).
II. Podstawy locji śródlądowej Polski i Europy
1. Drogi wodne
Koryto rzeki i procesy w nim zachodzące. Regulacje rzek; cel, sposoby i materiały stosowane w regulacjach rzek, prace pogłębiarskie. Kanały i rzeki skanalizowane. Powstawanie rzek, linia brzegowa, szlak żeglowny. Ogólne wiadomości o śródlądowych drogach wodnych Polski i Europy.
System śródlądowych dróg wodnych Europy Zachodniej i powiązania ze śródlądowymi drogami wodnymi Polski. Koncepcje połączeń transeuropejskich.
2. Szlak żeglowny
Charakterystyka szlaku żeglownego, szerokość rozporządzalna i wymagana. Głębokość tranzytowa i maksymalna. Sposoby rozpoznawania szlaku żeglownego w porze dziennej i nocnej. Warunki widzialności znaków żeglugowych w różnych warunkach pogodowych. Stany wód, powodzie i wpływ powodzi na warunki żeglugowe. Nawigacja zimowa.
3. Przepisy prawne w żegludze śródlądowej
Klasyfikacja śródlądowych dróg wodnych, klasy i kryteria podziału. Oznakowanie szlaku żeglownego na rzekach uregulowanych i nieuregulowanych. Znaki żeglugowe, rodzaje i znaczenie. Zasady ruchu i postoju statków. Oznakowanie i sygnalizacja statków pojedynczych i zestawów, w dzień, w nocy, w warunkach ograniczonej widzialności.
4. Regulacje prawne w żegludze śródlądowej – wybrane zagadnienia.
III. Podstawowe wiadomości z teorii prowadzenia statku
Znaczenie pojęć: stateczność, sterowność, zwrotność, stateczność kursowa, cyrkulacja i średnica cyrkulacji.
Urządzenia sterowe; części składowe, konserwacja.
Sterowanie na prądzie i wodzie stojącej, manewry odbijania i dobijania, sterowanie na łukach i w ciasnych przejściach, zjawiska „przyciągania i przyssawania się” przez statki, statku przez brzeg i dno drogi wodnej, sterowanie na punkt. Przepisy prawa drogi.
B. Wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Obsługa wszystkich urządzeń pokładowych statku.
2. Prace konserwacyjne.
3. Obsługa urządzeń sterowych statku i prowadzenie statku pod nadzorem kierownika statku.
4. Zasady bezpiecznej obsługi maszyn i urządzeń maszynowych na statku, instalacji i zbiorników, źródeł energii.
§ 3. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania patentu żeglarskiego przewoźnika żeglugi śródlądowej
A. Wymagana wiedza (1 egzaminator)
1. Rodzaje promów i ogólne wiadomości o budowie promu.
2. Podstawowe wiadomości z zakresu pływalności i stateczności promów.
3. Przepisy żeglugowe dotyczące żeglugi promów i ich oznakowania oraz w zakresie wymagań technicznych, wyposażenia i dokumentów warunkujących dopuszczenie promu do żeglugi. Przepisy bhp i przeciwpożarowe obowiązujące na promach. Postępowanie powypadkowe.
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Przeprowadzanie drobnych remontów i konserwacja promu.
2. Prawidłowe rozmieszczenie pasażerów, ładunku i pojazdów na promie.
3. Uruchamianie promu, kierowanie ruchem i prowadzenie promu.
4. Udzielanie pierwszej pomocy tonącym i ofiarom poparzenia.
5. Praktyczna obsługa łodzi przewozowej bez napędu mechanicznego oraz łodzi towarzyszącej lub ratunkowej.
§ 4. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania patentu żeglarskiego szypra żeglugi śródlądowej
A. Wymagana wiedza (3 egzaminatorów)
I. Teoria prowadzenia statku
1. Podstawowe wiadomości o właściwościach nawigacyjnych statku bez napędu mechanicznego
Wyporność, pojemność, nośność. Środek ciężkości i wyporności. Wpływ kształtu statku na położenie środka wyporności i ciężkości oraz zdolność poruszania się statku po wodzie. Stateczność statku. Zwrotność. Wpływ rozmieszczenia ładunku na stateczność statku. Podziałki zanurzenia i wolna burta. Świadectwo pomiarowe. Przechył i przegłębienie statku oraz wpływ na manewrowość statku.
2. Manewrowanie i zjawiska występujące w czasie ruchu statku i zestawu holowanego
Rozpoznanie szlaku żeglownego na podstawie układu nurtu, mielizn i linii brzegowej. Układy prądu wody i głębokości na szlaku żeglownym. Szerokość szlaku żeglownego. Działanie steru, cyrkulacja statku. Sterowanie statkiem bez napędu mechanicznego w zestawie holowanym przy jeździe w dół i w górę rzeki – odmienność sterowania. Zasady formowania zestawu holowanego. Przejście zestawu holowanego przez śluzy i jazy, pod mostami; manewry przy wejściu do portu i bocznych dróg wodnych. Żegluga w trudnych warunkach nawigacyjnych; przy wysokich i niskich stanach wody, we mgle i w warunkach zalodzenia. Mijanie i wyprzedzanie się zestawów holowanych. Przejście zestawu holowanego przez przemiały; sposoby pokonywania przemiałów, przeciąganie się statków pojedynczo przy ruchu w górę i w dół rzeki.
Opory ruchu statku w zależności od prędkości, właściwości statku i rodzaju drogi wodnej. Siły działające na statek. Wpływ prądu na manewrowość statku. Zjawisko prądów przeciwnych i zjawisko ściągania wody oraz wpływ tych zjawisk na statek. Wpływ wiatru na statek. Zjawisko schodzenia z kursu. Śluzowanie, kotwiczenie, odkotwiczenie, dobijanie, cumowanie, przeciąganie na cumach zestawu i statków w zestawie holowanym.
II. Przepisy o ruchu i prawo drogi
1. Sygnalizacja statków
Oznakowanie nawigacyjne statków dzienne i nocne. Charakterystyka i kolory świateł nawigacyjnych. Sygnały dźwiękowe statków – rodzaje, znaczenie, zasięg słyszalności. Sygnały optyczne – rodzaje i znaczenie.
2. Systemy oznakowania szlaku żeglownego
Układy szlaku żeglownego na rzekach uregulowanych i nieuregulowanych. Sposoby oznakowania szlaku żeglownego; znaki żeglugowe pływające i brzegowe. Oznakowanie budowli i urządzeń hydrotechnicznych, przeszkód nawigacyjnych oraz budowli i linii przesyłowych krzyżujących się z drogą wodną.
3. Prawo drogi
Pierwszeństwo prawa drogi. Ruch statków na jednej wysokości. Zasady mijania i wyprzedzania. Przejścia pod mostami, przez śluzy i jazy. Przejścia uciążliwe. Przepisy graniczne i przepisy obowiązujące w portach morskich.
III. Eksploatacja statków
1. Przepisy prawne normujące: wymagania techniczne i wyposażenie statków bez napędu, skład i kwalifikacje załogi, świadectwa zdolności żeglugowej, postępowanie w razie zaistnienia wypadku żeglugowego, gospodarki odpadami. Sprzęt awaryjny i sposoby ratowania statku. Wypadki przy manewrach dobijania, cumowania i kotwiczenia.
2. Zasady ładowania i wyładowywania statku. Sztauowanie i trymowanie ładunku. Przeładunki materiałów niebezpiecznych. Dokumenty ładunkowe. Wypadki w trakcie załadunku i wyładunku statku. Zapobieganie zanieczyszczeniom wód.
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Przygotowanie statku do żeglugi.
2. Manewrowanie statkiem bez napędu mechanicznego.
§ 5. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania patentu żeglarskiego stermotorzysty żeglugi śródlądowej
A. Wymagana wiedza (3 egzaminatorów)
1. Podstawowe wiadomości o rodzajach i budowie małych statków żeglugi śródlądowej. Materiały konstrukcyjne kadłuba, podstawowe elementy konstrukcyjne, parametry kadłuba, parametry statku.
2. Właściwości manewrowe małego statku, wybrane zagadnienia teorii prowadzenia statku. Wypór i wyporność, nośność, środek ciężkości i wyporu, pływalność i stateczność. Pędniki i ich rodzaje.
Zjawiska zachodzące wokół strefy ruchu statku – opływ kadłuba, ruch falowy, strumień zaśrubowy, prąd nadążający.
Wpływ akwenu i rozmieszczenia ładunku lub pasażerów na manewrowanie statkiem, zjawisko przyssawania, wpływ wiatru i prądu wody na statek i jego manewry.
3. Wyposażenie statku i jego kadłuba.
4. Ogólne wiadomości o drogach wodnych i budownictwie wodnym – zarys locji śródlądowej.
5. Ogólne wiadomości o silnikach spalinowych i mechanizmach pomocniczych; rodzaje silników stosowanych na statkach żeglugi śródlądowej, rola mechanizmów pomocniczych. Instalacje maszynowe i zbiorniki na małych statkach. Źródła energii.
6. Przepisy prawne
Przepisy żeglugowe – oznakowanie statków, znaki i sygnały optyczne i akustyczne, oznakowanie szlaku żeglownego – rodzaje i znaczenie znaków żeglugowych, oznakowanie przeszkód nawigacyjnych, budowli i urządzeń hydrotechnicznych oraz budowli i linii przesyłowych krzyżujących się z drogą wodną. Zasady prawa drogi. Dokumenty statkowe. Wypadki żeglugowe.
Wymagania bhp, sanitarne oraz w zakresie ochrony środowiska dotyczące małych statków.
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Uruchamianie oraz obsługa silnika i mechanizmów pomocniczych.
2. Usuwanie drobnych uszkodzeń.
3. Samodzielne manewrowanie małym statkiem.
4. Udzielanie pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.
5. Manewry ratownicze małym statkiem.
§ 6. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania patentu żeglarskiego kapitana żeglugi śródlądowej klasy B
6. Wymagana wiedza (3 egzaminatorów)
1. Locja europejska
Dokładna znajomość przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych – Europejskiego Kodu Żeglugi Śródlądowej (CEVNI). Podstawowe cechy geograficzne, hydrologiczne, meteorologiczne i morfologiczne głównych europejskich śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym. Znajomość kryteriów klasyfikacji europejskich śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym oraz systemów oznakowania stosowanych na tych drogach wodnych.
2. Locja lokalna drogi wodnej, której patent ma dotyczyć.
3. Teoria prowadzenia statku
Manewrowanie statkiem żeglugi śródlądowej o napędzie mechanicznym z uwzględnieniem wpływu wiatru i prądu; ocena zjawiska zasysania oraz wielkości zanurzenia statku na zwrotność, sterowność i stateczność kursową. Działanie steru i śruby napędowej i ich wpływ na właściwości manewrowe statku. Manewry: kotwiczenia, dobijania i odbijania od nabrzeża w każdych warunkach. Przejście przez śluzy i jazy, pod mostami; manewry w portach, a także manewry mijania i wyprzedzania. Ruch statków kursami równoległymi.
4. Budowa i teoria statku
Znajomość podstawowych zasad konstrukcji i budowy statku; czynniki wpływające na bezpieczeństwo statku, znajdujących się na nim osób i ładunku. Podstawowa znajomość przepisów w sprawie wymagań technicznych dla statków żeglugi śródlądowej. Znajomość głównych części statku. Podstawowa wiedza z teorii statku; znajomość zagadnień dotyczących pływalności i stateczności oraz umiejętność ich praktycznego zastosowania.
5. Silniki napędowe i mechanizmy pomocnicze
Podstawowa znajomość budowy i działania silników napędowych i mechanizmów pomocniczych niezbędna dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania.
6. Eksploatacja statku
Załadunek i wyładunek. Pomiar statku, świadectwo pomiarowe, podziałki zanurzenia i ich wykorzystanie; określanie ilości ładunku na podstawie świadectwa pomiarowego. Zasady rozmieszczania ładunku, sztauplan.
7. Wypadki żeglugowe
Działania podejmowane w szczególnych okolicznościach (trudne warunki żeglugowe) dla zapobieżenia wypadkom. Postępowanie w razie zderzenia się statku, jego uszkodzenia lub wejścia na mieliznę. Korzystanie z osprzętu awaryjnego i udzielanie pomocy ratowniczej. Zapobieganie pożarom; urządzenia i sprzęt przeciwpożarowy.
Zapobieganie zanieczyszczaniu wód.
8. Regulacje prawne w żegludze śródlądowej
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Samodzielne kierowanie i manewrowanie statkiem i zestawem.
2. Obsługa i kontrola pracy silników napędowych oraz mechanizmów pomocniczych, eliminowanie występujących zakłóceń i nieprawidłowości w ich pracy.
§ 7. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania patentu żeglarskiego kapitana żeglugi śródlądowej klasy A
1. Wiedza i umiejętności określone w § 6 (4 egzaminatorów).
2. Dokładna znajomość systemów oznakowania wód morskich oraz międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu.
3. Znajomość głównych cech hydrologicznych, meteorologicznych i morfologicznych dróg wodnych o morskim charakterze.
4. Znajomość wydawnictw nautycznych i zastosowanie morskich pomocy nawigacyjnych. Określanie pozycji i kursu; dewiacja i deklinacja, prace na mapie morskiej. Znajomość symboli i skrótów stosowanych na klasycznych (papierowych) i elektronicznych mapach nawigacyjnych Zatoki Gdańskiej i Pomorskiej oraz locja i inne wydawnictwa nawigacyjne BHMW. Podstawowa wiedza o zjawiskach pływów.
5. Dodatkowe wymagania, w szczególności w zakresie dodatkowego wyposażenia statków żeglugi śródlądowej uprawiających żeglugę na wodach morskich.
6. Sposoby postępowania przy ratowaniu osób, statków i ładunku na wodach morskich, znajomość indywidualnych technik ratunkowych.
7. Systemy rozgraniczenia ruchu i zgłaszania pozycji statku oraz służby kontroli ruchu w zespole portów Szczecin i Świnoujście oraz na wodach i w portach Zatoki Gdańskiej – zasady uczestnictwa statków.
§ 8. Zakres dodatkowej wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania świadectwa obserwatora radarowego w żegludze śródlądowej
A. Wymagana wiedza (1 egzaminator)
I. Zasada pracy radaru, budowa i obsługa
1. Zasada działania radaru, właściwości fal elektromagnetycznych, ogólny opis radaru i schemat blokowy.
2. Włączanie i regulacja radaru (podstawowa i dodatkowa).
3. Ekran jako mapa radarowa (zakres, znaczniki pomiarowe, orientacja obrazu).
4. Zniekształcenia ech – interpretacja obrazu, zakłócenia.
5. Ograniczenia radaru – parametry eksploatacyjne.
6. Instalacja radaru – bhp.
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Płyty czołowe, włączanie i podstawowa regulacja.
2. Regulacja radaru (podstawowa i dodatkowa – ZRW, rozróżnialnik, długość impulsu).
3. Interpretacja obrazu, obraz jako mapa, echa na ekranie.
4. Znaczniki pomiarowe.
5. Zakłócenia i zniekształcenia.
6. Instalacja na statku, sektory cienia, kreska kursowa, bhp.
II. Nawigacja radarowa i przepisy
A. Wymagana wiedza (1 egzaminator)
1. Nawigacja na akwenach otwartych.
2. Nawigacja pilotażowa (rzeki, kanały, identyfikacja linii brzegowej, przeszkody stałe).
3. Zapobieganie zderzeniom (ustalanie ryzyka zderzenia, manewr zapobiegający, obiekty na kursach równoległych).
4. Przepisy żeglugowe na śródlądowych drogach wodnych dotyczące żeglugi za pomocą radaru, MPDM, sygnały mgłowe.
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Identyfikacja linii brzegowej.
2. Określanie pozycji na akwenach otwartych, rzekach i kanałach.
3. Ustalanie ryzyka zderzenia, manewr zapobiegający.
4. Obiekty na kursach równoległych, określanie parametrów ruchu.
5. Żegluga „na radar”.
§ 9. Zakres dodatkowej wiedzy wymaganej do kierowania statkami pasażerskimi (2 egzaminatorów)
1. Znajomość przepisów technicznych dotyczących stateczności statków pasażerskich w razie awarii; podział statku na przedziały wodoszczelne, wodnica maksymalnego zanurzenia.
2. Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach.
3. Zapobieganie pożarom; urządzenia i sprzęt gaśniczy.
4. Metody i sprzęt do ratowania życia.
5. Sposoby ogólnej ochrony pasażerów i ich ewakuacji w razie uszkodzenia statku, zderzenia, wejścia na mieliznę, pożaru, wybuchu oraz w innych sytuacjach mogących wywołać panikę na statku.
§ 10. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania świadectwa motorzysty żeglugi śródlądowej
A. Wymagana wiedza (3 egzaminatorów)
I. Budowa i zasady działania silników spalinowych i mechanizmów pomocniczych
1. Zasada działania silników spalinowych. Zamiana energii cieplnej na energię ruchu. Silnik wysokoprężny i jego przekrój schematyczny.
2. Znajomość budowy silnika wysokoprężnego. Blok silnikowy, cylindry, tuleje, głowice, tłoki, pierścienie oraz ich rodzaje. Wał korbowy, ułożyskowanie, uszczelnienie, koło zamachowe, korbowody i panwie. Sworzeń tłokowy i jego zamocowanie. Zawory bezpieczeństwa, rozruchowe, ssące i wydechowe.
II. Mechanizmy i urządzenia pomocnicze, instalacje i zbiorniki
1. Pompy paliwowe zasilające, mechanizmy zawieszone na silniku, przyrządy kontrolno-pomiarowe. Instalacja elektryczna silnika.
2. Układ paliwowy i zbiorniki, układ smarowniczy, chłodzący, instalacji osuszającej i ogólnego użytku, instalacji hydraulicznej, instalacji wody pitnej, instalacji ścieków sanitarnych.
3. Pompy i sprężarki – typy i części składowe. Butle sprężonego powietrza.
4. Instalacja elektryczna statku, obwody elektryczne, źródła energii – akumulatory, prądnice, zasilanie z lądu.
III. Siłownia spalinowa
1. Ustawienie silnika na fundamentach. Sprzęgło, wał pośredni, wał śrubowy. Pochwa wału śrubowego – jej ułożyskowanie i uszczelnienie.
2. Rozmieszczenie mechanizmów w siłowni. Rozmieszczenie zbiorników oraz instalacje rurociągowe. Stacje zaworowe.
3. Urządzenia kontrolno-sygnalizacyjne. Sygnalizacja alarmowa silników, zęz i siłowni.
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator)
1. Obsługa silników napędowych i mechanizmów pomocniczych.
2. Eliminowanie występujących nieprawidłowości i zakłóceń w pracy silników i mechanizmów pomocniczych.
3. Przyjmowanie paliwa i smarów.
4. Prace remontowo-konserwacyjne w siłowni spalinowej.
§ 11. Zakres wiedzy i umiejętności wymaganych do uzyskania patentu mechanika statkowego żeglugi śródlądowej
A. Wymagana wiedza (3 egzaminatorów)
I. Teoria silnika spalinowego
1. Zasady działania silnika 2- i 4-suwowego z zapłonem samoczynnym oraz doładowanego.
2. Podstawowe parametry silników. Sprawność mechaniczna i ogólna silnika. Procesy zachodzące w cylindrze silnika. Podstawowe zespoły silnika i ich budowa.
3. Instalacje silnikowe: paliwowa, smarownicza, chłodzenia, rozruchowa – zasady działania, obsługa i regulacja. Technika uruchamiania, obsługi, podnoszenia obrotów i zatrzymywania silnika. Codzienna konserwacja silnika. Najprostsze systemy regulacyjne w poszczególnych instalacjach.
4. Magazynowanie paliw, olejów i smarów oraz gospodarka nimi. Właściwości paliw i olejów.
II. Mechanizmy pomocnicze i instalacje statkowe
1. Zasady budowy elementów instalacji kadłubowej.
2. Instalacje zęzowe, balastowe, chłodzenia, przeciwpożarowe, smarownicze, hydrauliki siłowej, sprężonego powietrza i centralnego ogrzewania.
3. Zasady działania pomp wirnikowych i tłokowych, sprężarek i turbosprężarek. Obsługa instalacji hydraulicznych.
4. Budowa urządzeń sterowych i ich rodzaje. Armatura stosowana w instalacjach statkowych.
5. Budowa wciągarek kotwicznych i urządzeń sczepiających. Mechanizmy i urządzenia statków technicznych.
6. Pędniki i ich rodzaje, zasada ustawiania linii wałów. Sprzęgła nawrotne.
III. Elektrotechnika statkowa
1. Zastosowanie energii elektrycznej na statku i podstawy elektrotechniki. Zasady działania podstawowych urządzeń elektrycznych na statku.
2. Rodzaje instalacji elektrycznych na statku i źródła prądu. Rodzaje kabli i przewodów stosowanych na statkach. Elektryczne instalacje rozruchowe. Prostowniki i przetwornice.
IV. Budowa i remonty statków
1. Ogólne wiadomości o budowie statku. Podział i zakres remontów – opisy remontowe. Naprawy podstawowych elementów kadłuba statku.
2. Remonty silników spalinowych i mechanizmów pomocniczych. Naprawy i wymiana instalacji kadłubowych. Naprawy instalacji elektrycznych. Nadzór techniczny nad budową i remontami statków.
V. Podstawowe przepisy prawne w żegludze śródlądowej. Nadzór klasyfikacyjny, techniczny, sanitarny i ochrony środowiska.
B. Wymagana wiedza i umiejętności praktyczne
1. Obsługa silników napędowych i mechanizmów pomocniczych. Eliminowanie występujących nieprawidłowości i zakłóceń w pracy silników napędowych i mechanizmów pomocniczych.
2. Odczytywanie rysunków technicznych i szkicowanie schematów instalacji statkowych.
3. Przygotowanie statku do remontu; odbiór wykonanych prac remontowych.
