1. Cel instrukcji
Instrukcje te zostały opracowane w celu zapewnienia jasności zasad zachowania wytrzymałości kadłuba (art. 3.02 ust. 1) oraz wymiany i naprawy poszycia kadłuba (art. 3.02 ust. 1 lit. c), zdanie ostatnie i art. 19.02 ust. 1 lit. d)). Niniejsza instrukcja dotyczy montażu nowych płyt nakładkowych.
2. Zasady ogólne
Istnieją dwa różne rodzaje płyt nakładkowych:
1. Płyty nakładkowe instalowane podczas nowych budów lub przebudowy zgodnie z zasadami dobrych praktyk w budownictwie okrętowym,
2. Płyty nakładkowe przeznaczone do opóźniania zużywania się lub odnawiania poszycia kadłuba. Zasadniczo należy unikać stosowania płyt nakładkowych lub montować je tylko w szczególnych przypadkach.
3. Płyty nakładkowe instalowane podczas nowej budowy lub przebudowy
3.1 Płyty nakładkowe instalowane podczas nowej budowy
Płyty nakładkowe montowane podczas nowej budowy znajdują się głównie w następujących miejscach:
a) Płyty wzmacniające wokół otworów i przejść na kadłubie i poszyciu pokładu (otwory, korytarze na rury, szpigaty itp.),
b) Płyty w narożnikach dużych luków,
c) Podłużne pasy płyt na poziomie pasa prostego,
d) Pasy płyt chroniące przed zużyciem spowodowanym ścieraniem poszycia kadłuba (na dziobie i rufie oraz ewentualnie na poszyciu zęzowym i bocznym na pewnej wysokości nad dnem),
e) Płyty wzmacniające w poszczególnych punktach konstrukcji pod specjalnym wyposażeniem (np.: windy kotwiczne, pompy, maszty, dźwigi, wciągarki, kotwice itp.)
3.2 Płyty nakładkowe montowane w ramach przebudowy
Jeśli płyty nakładkowe są montowane w ramach przebudowy, można je zamontować tylko na płytach, które po przebudowie nie osiągają minimalnej grubości i posiadają naddatek korozyjny wynoszący co najmniej 0,7 mm. W przeciwnym razie należy uprzednio odnowić płyty, na które mają być nakładane płyty typu nakładkowego.
W szczególności pasy płyt do wzmacniania wzdłużnych wiązarów kadłuba statku w przypadku jego wydłużenia muszą rozciągać się co najmniej na długość sekcji ładunkowej, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych uzasadnieniem popartym notatką obliczeniową.
4. Płyty nakładkowe przeznaczone do opóźniania zużywania się lub odnawiania poszycia kadłuba
4.1 Miejsca, w których dozwolony jest montaż płyt nakładkowych
Płyty te mogą być montowane w następujących miejscach:
a) W przypadku uszkodzenia (naprawa tymczasowa - ważność wg certyfikatu),
b) W przypadku korozji wżerowej, ewentualnie z przebiciem, niewpływającym na wytrzymałość konstrukcji (np. pod maszynownią, w drodze naporu wiatru/wodnego), z wyjątkiem w kierunku płyt dennych i płyt zęzowych w strefach ładunkowych,
c) W przypadku powierzchni narażonych na ścieranie, w celu zatrzymania zużycia płyt kadłuba (może być montowany tylko na płytach, które nie osiągnęły jeszcze minimalnej grubości),
d) W przypadku poszycia zęzowego podwójne poszycie galwaniczne powinno być ciągłe przez co najmniej 70 % długości statku. W przeciwnym razie płyty nakładkowe powinny mieć minimalną długość i minimalną odległość między nimi nie mniejszą niż (2,5 + L/40) m lub rozciągać się co najmniej na długości trzykrotnie większej niż odległość między burtami dla statków o długości L nie większą niż 45 m. Należy je wydłużyć co najmniej o długość dwukrotnej długości wręgu przed i za strefą, której to dotyczy,
e) Na szwach nitowanych dla zapewnienia wodoszczelności,
f) Przed i za strefą ładunkową statku
4.2 Miejsca, w których nie jest dozwolony montaż płyt nakładkowych
Płyty te nie mogą być montowane w następujących miejscach:
a) Na płytach, których grubość nie przekracza minimalnej dopuszczalnej grubości,
b) Na otworach w płytach powstałych na skutek korozji elementów zapewniających wodoszczelność zbiornika,
c) Na dużych powierzchniach w strefie ładunkowej,
d) Do pokrywania szwów spawania poprzecznego,
e) Na dnie między grodzią czołową części dziobowej i za grodzią części rufowej,
f) W obszarze ładunkowym zbiornikowców silnikowych, zbiornikowców barek pchanych i zbiornikowców barek do transportu towarów niebezpiecznych zgodnie z umową ADN,
g) Nad bunkrami zawierającymi produkty łatwopalne, z wyjątkiem obszarów ścieralnych,
h) Na płytach lub spoinach wykazujących wyboczenie lub zjawisko zmęczenia,
i) Na istniejących płytach nakładkowych.
5. Montaż płyt nakładkowych
a) Płyty nakładkowe powinny być montowane i zgrzewane zgodnie z zasadami dobrych praktyk w zakresie budownictwa okrętowego.
b) Płyty ścieralne powinny mieć szerokość od 200 do 300 mm-.
c) Blachy wzmacniające wzdłużnika nie powinny mieć szerokości większej niż 600 mm.
d) Grubość płyt nakładkowych powinna wynosić od 1 do 1,5-krotności grubości płyty, na której jest zamontowana.
e) Płyty nakładkowe montowane w celu opóźnienia zużycia lub wymiany płyt kadłuba należy wymienić, gdy ich grubość jest mniejsza niż 3 mm.
W sprawozdaniu z pomiarów grubości należy podać obecność płyt nakładkowych. Przy odnawianiu świadectwa należy dokładnie zbadać obszary statków, w których zainstalowane są płyty nakładkowe, aby ustalić, czy można je przechowywać w tym stanie.